فرقه انحرافی اهل حق و موسس آن

یکی از فرقه های اسلامی که اساس آن بر پایه غلو و تناسخ بنا نهاده شده فرقه اهل حق می باشد.این فرقه به نام های دیگری مانند الحق ،یارستان ،علی الهی ،طایفه و...نامیده می شود.

یکی از جریان های بدعت گذار که سابقه و رد پای آن به عصر رسالت بر می گردد، جریان منحرف و ضد دینی موسوم به اهل حق و علی اللهی است .

 این جریان ضاله در احادیث و روایات متعددی از ناحیه اهل بیت علیهم السلام به شدت مذمت و تکفیر شده اند تا جایی که در پاره ای از تفاسیر ضمن تفسیر سوره  حمد ،  آنان را به ضالین تفسیر و تطبیق نموده اند. این فرقه دارای انشعابات گوناگونی است که از لحاظ اعتقادات و آداب و رسوم اختلافات و اشتراکات فراوانی با هم دارند. نکته قابل تأمل این که نمی توان برای پیروان این فرقه یک حکم کلی صادر کرد، چرا که رفتار و عملکرد برخی پیروان قطعا" مطابق با تعالیم اسلام بوده و صدور حکم تکفیر در حق ایشان اجحاف و بی انصافی است. در مورد این که فرقه مذکور از چه زمانی بوجود آمد و بانی و مؤسس آن کیست میان مورخان و محققان اختلاف نظر وجود دارد. برخی بنیانگذار اهل حق را، شاه خوشین لرستانی می دانند (دایره المعارف شیعه مبحث اهل حق ) دسته ای دیگر قائلند که مؤسس اهل حق، نصیر غلام مولا علی علیه السلام  است. (شاهنامه حقیقت ص ۷۸ ) بنیانگذاران دیگری نیز ذکر شده اند مانند:بهلول ماهی، بابا سرهنگ دودانی، بابا نائوس و ... اما  طبق  قرائن و شواهد تاریخی، ارجح ترین و قوی ترین قول این است که اهل حق در قرن هفتم هجری توسط فردی موسوم به سلطان اسحاق برزنجه ای  تأسیس و بنیان گذاری شد. در کتاب فرهنگ جامع فرق اسلامی نوشته سید حسن خمینی چنین آمده است : ( اهل حق نام عده ای از غلات ایران است که در لسان شیعیان ایران ، علی اللهی نامیده می شوند . این گروه پیرو شخصی بنام سلطان اسحاق هستند که او را بعضا" سلطان صهاک  می گویند. وی آداب و رسومی وضع نموده است که در آن مقداری از عادات و رسوم صوفیه نعمت اللهیه موجود است.)